Hüzün Dostlarım
Gözlerime cesaret edip bakabilseydiniz
Görecektiniz acılarımı Bencilliğinizden sıyrılabilseydiniz Çıkarabilseydiniz egolarınızı üzerinizden Soyunup elbiselerinizi Özbenliğinizle yaklaşabilseydiniz yanıma Sımsıkı sarılabilecektim sizlere Zırhları sizler ördünüz çevreme Ördükçe kanattınız Sımsıkı kenetlendiniz birbirinize Beni yapayalnız bıraktınız Her hissettiğimde Algılamaya çalıştığımda Anlamsız cümlelerinizle Yordunuz beni günden güne Cesaretti beklediğim Seyretmeyi seçtiniz! Hayat otururken mutluluğu sunmaz Bilemediniz Herkese olduğu kadar Ben de bekledim sevilmeyi Sevildiğimi duyabilmeyi Davranışlarda hissedebilmeyi En mutlu anımı da O an geldiğinde zehir ettniz ya! Helal olsun hepinize Hakkımı helal ettim Ben ölsem bile Canınız sağ olsun... “Verdiniz nihayetinde Toprağa emi’yi de... Hayırlı olsun duygusuz yeşerecek olan çiçeklere... Tohumu sevgi olan bir çiçek soldu hayat dibinde sayenizde, gurur duyunuz kendinizle” 19.04.2007 |
görmesin yüreğiniz hüzün
tebrikler
yeni okuyabildim geç kalmışım