ASTIN EY YARBu derbeder alemde, nasıl yaşarım sensiz Gemileri bıraktım, denizlerde dümensiz Etrafım dolu insan, yüreğim kaldı ıssız Yaşama kaynağımdın, bendinden kestin ey yar... Hasretim gül yüzüne, düşler uyutmaz beni, Adımızı yazdığım, taşlar avutmaz beni, Boğaza akıttığım, yaşlar unutmaz beni, İfademi almadan, sehbasız astın ey yar... Ellerimi açmışım, dualardayım şimdi Karanlığa boğuldum, Güneş erkenden indi Öldüğüme yanmam da, çarpan yürek senindi Yaram kabuk tutmadan, tuzları bastın ey yar... Açılan her kapıdan çıkıp hayalin gelir Doyamam gülüşüne, beni kendimden alır Titrer bedenim birden, yürek aşka bilenir Dillerin bülbül iken, çok çabuk sustun ey yar... RABATLI bu sevdamı, hangi güç durduracak Atılsam kuyulara, sana aşkım sürecek Boşalsa da denizler, göz yaşım dolduracak Sana alışmış iken, ne idi kastın ey yar... Ertürk DEMİRCİ |