İSTEMSİZ AYRILIK
Seni geride bıraktım,
Bir el bile sallayamadın ardımdan, Belki ağaçlardı hoşçakal diyen, Belki de rüzgarıın sesine yükledin vedanı... Şimdi sular altındayım, Ve gömülüyorum derinlere, Güvertemde gezindiğin zamanlar Saklandı bir bir maziye, Şimdi soruyorum İstanbul, Söyle, neden kaldın geride? Bilmediğim sokaklarda adres arıyorum şimdi, Bu sokaklarda ne bir çocuk sesi, Ne de kuş cıvıltısı var, Bana neresi uygun bilmiyorum hala, Beni ıssız bir şehirde yalnız bıraktın... Sen, umutlarıma umut olansın, Sen değil, Beni senden ayıranlar utansın!!! (ÖD) |