BELKİ
Belki bülbül yuvasında,
Okunuyor ismin her seher. Dalgalar köpürtüyor saçlarını belki; Yıkıyor tertemiz duru; pak Ustalar son dokunuşunu yapıyor belki, Sihirli elleriyle derin gözlerine. Sisleri gizliyor uçsuz dağların belki Dağınık saçlarını zirvesinde. Bir yetim dokunuyor belki, Şefkat dolu kalbine. Rüzgar uğulduyor kulaklarına, Sevgiliyi ;etrafı kan revan. Belki sen benlesin her vakit, Sağ omzumda dinlenmiş; Dualar okuyorsun gıyabıma... Belki yaşıyoruz; kimselerin olmadığı, Kayıp bir kentin yamacında. BELKİ... Damarlarıma akıyorsun, Yaşadığım her kan kaybında. Belki ... Hiç göremeyeceğiz birbirimizi, BELKİ böylesi daha iyi. BELKİ... yusufay Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir . İzinsiz kopyalanamaz başka yerde yayınlanamaz. |
Damarlarıma akıyorsun,
Yaşadığım her kan kaybında.
Belki ...
Hiç göremeyeceğiz birbirimizi,
BELKİ böylesi daha iyi.
BELKİ...
İŞTE BU DİZELER HARİKAYDI...