Uçurum
gözlerime bırakma hüznünü
böylesine derbeder keşmekeş al götür her şeyi paylaşılmış ne varsa al götür hasretini gözlerini de uçurumun kenarında dimdik ayakta bakıyorum zirveden kasvetli dağlara aşağıda derinlerde mavi çamlar tepesindeki kozalaklar kuş ol diyor neredeyse bir adım ileri atsam neresi öyle bir çizgi işte nereden bileyim kayınların ötesini güzel bir kuş ötüyor tepeden az durup uçuyor uçurumun üstüne konuyor dalgın bakışlarıma sonra alıp götürüyor uçurumları ovaya Fotoğraf, Şiir Hülya Ekmekçi |
çekilsen uçurumdan, olmazmı?
saygıyla.