Ecelinden uzaklaşmak için
Ölüme ayna tuttu
Gün bitiminden doğan güneş
Gitmelerin ikileminde
Dokunabilmek için bulutlara
Dedi rüzgar bana tutunman gerek
Uçurtmamı vurdu
Üşüyen kaldırımın yüzü
Kaldı yelkovanın yarışında
Voltasında tik tak ayak izi

Uzuk soluklu ney sesi
Sende ben gibi
Tenden uzaklaşmak istercesine
Yemine ters düşmüş yürek misin
Suskunluğun unutulmuşluğunda
Güneş hançeriyle vuruldu gözlerimdeki bulutlar
Şimdi sende ben gibi
Dilime dolanan noktalı sözsün
Şimdi bende sen gibi
Dil darbeli perdesiz
Kıyafetini dudaklarımda arayan kelimeyim şimdi
Sek sek oynarken topacını çevirirken kader
Ben birdim yari görünceye kadar
Uzun havanı üfleme gönlüme ney
Zamanın resmi çizilirken gözlerim
Birtaneyim diyemem ikilendim durdum

Anlıyor gibi yapma nisan gözlüm
Sen değil miydin yıldızlara mavilikler giydirip
Son perde gün bitimi trajide beni yalnız bırakan
Eserken tuz dökümünde kabus rüzgar
Geceye kapaklanan kulak zarımı zorluyor
Notasını unutmuş şarkılar

Karanlıklara sürüklenen hayal
Hoşgeldin düş evime
Oturtacagım kaz yastık yok artık
Korda yandı umuda sırdaş yatak
Sorgulanma ateşinde kavrulmadan
Sırt çantasını bırak yol kenarına
Şöyle buyur bağdaş kur haneyi kaldırımda
Dudaklarına düşmeden gizemli tebessümün
Bırak büyülendiğin renkleri düş bahçeme
Sessizliğin vuslatına mey olsun
Işık saçsın nostaljik çiçekler
Süslensin gün dönümü gönül ilişkiler

Gece gözlerini düşürme
Hasret kapılarını kıran hatıra
Beklentilerin durağı sen değilmiydin
Geldi düş evimin geciken misafiri
Sildi gözlerimeyapışan bulutları
Mavi siyah hayallerimde açtı
İlk aşk baharın gülümsemesiyle güller

İyiki geldin
Hoşgeldin düş evime
Yalnızlığıma prangalı sevda vurgunum
Yagmurlu yıldızların gözlerinde çakarken şimşek
Yel olup çarpsın diye çöl yüreklere
Açılsın yayılsın toprak sinesine
Gamze güllerimle bezediğim
Yar gözlerinde yüreğimin adressiz mektubu
Doğsun artık doğsun ufkun mavi sonsuzluğunda
Sevmenin yüceliğinde karanlıkları yırtan güneş

NURTEN TARIM