ÇOCUKMUŞUM BÜYÜYORMUŞUM
çocukluğum, oturmuşum bir duvar köşesine
sessizlik sarmış her yanı, hüznümü anlamamışım çocukmuşum büyüyormuşum ben neyi bilmişim, neyi anlamışım çocukmuşum büyüyormuşum hayatı bilmiyormuşum sevmeyi bilmiyormuşum oturmuşum cam köşesine yağmuru dinliyormuşum güneşi özlüyormuşum öylece bekliyormuşum veripte alamadığım yarınları görmüyormuşum çocukmuşum büyüyormuşum çalınan her kapının, duyulan her ayak sesinin yalnızlığım olduğunu görmüyormuşum sabahları demli çayımda kendimi sormuşum ben neyi bilmişim ,neyi anlamışım okul zilinde kendimi bulmuşum çocukmuşum büyüyormuşum akşamları uyurken mısralarımda hayat bulmuşum kitabımla, kalemimle, defterimle ...... çocukmuşum büyüyormuşum ağlarken uyuyormuşum çocukmuşum büyüyormuşum belki de hiç büyümemişim 22 mayıs 2009 pamuk şekeri |
sevgili arkadaşım çok içten, su gibi duru ve çok güzel bir şiirdi..
kutlarım yürekten...
sevgimle,,