KALEMLER KAĞIDA DARILMAMIŞTI
Sevdan baharıma doğduğu zaman
Toprak suyla daha karılmamıştı. Aşkını özüme sağdığında can Bebeler kundağa sarılmamıştı. Mayanı kattın tüm hücrelerime Güneşler yağdırdın gecelerime Öz suyun akarken hecelerime Kalemler kağıda darılmamıştı Nefesin nefesim, özünse özüm Deryayı ummandı, sende her sözüm Kameri cevahir açarken yüzüm Dünyada kimliğim sorulmamıştı. Can oldum canana hükmü yasanda Hepliğe bu aşkın muhrün basanda Hiçlikte MEYMANİ bir insan olanda Analar hiç evlat doğurmamıştı. Yavuz YAĞDIRAN (AŞIK MEYMANİ) |