Tandır Kokulu Annem
Sisli bir sabahın buğulu yalnızlığında
Tandıra özlem duyan annemin Elleri gelir aklıma… Bir umut olur her adım Ve bin bir sitemdir haykırışım. Yüzündeki her çizgide yalnızlığımı okur, Ağlarım. Elleri nasırlı ve hamur kokulu Her kadın, Seni bana taşırken, Çıplaklığımı hisseder, Ağlarım. Şubat 2008 Veysi Bora |
Bu şiiri tırnakları ojeli saçları jöleli yüzünün çukurlarını pudralarla dolduran sabahını akşamını ya bir konken partisinde ya da bir pedikürcü de geçiren;Olmazsa olmazı sadece marka giymek ve konuşmakla ömür geçiren, ruhu pörsümüş aslında acınası kadınlarımız kesinlikle anlayamayacaklar.Ellerin nasır olması hamur kokması ,parlak olup parfüm kokmasından daha derin daha asil oluşunu anlayamaycaklar.Bazılarını tanıdım bu duyguyu anlayabilmek için toroslara gelen; fakat ne kadar anlayabilirlerki...Yüreğine sağlık dostum...