Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün)
Kelâm İşçisi
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1259 okunma
 ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün)
Ne zamandır suspus bakıyorum penceresinden bu bedbaht yerin,
Yabancıyım demir parmaklıklara, Sigara tiryakisi yorgun adamlara, Umudu hiç kalmayanlara... Birde sensizlik var nöbet nöbet nabzımı yoklayan, Ve soluyor toprağa sen diye diktiğim her fidan... Kokuşmuş bir koğuş, Külhan beyleri, Dört altı voltası... Ne zormuş burda yaşamak, Ve sana penceresi demirlerle kaplı bir yerden bakmak... Bana burda çok iyi bakıyorlar,üzülme... Demeyi ne çok isterdim... enginname... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ceza evi yankıları (sensizliğe ilk sürgün) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Kelâm İşçisimahpusta kalmak için hükümlü olmaya gerek yok..bazen yokluktada insan mahpusluk çekiyor...
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.5.2009 10:20:06
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1259
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
acıların çocuğu geldi aklıma...
ne kaldı çekmediğiniz şu hayatta...
kurgu bile olsa yazılanlar öyle gerçek ki,yaşanmış gibi...
sevgilerimle,devam okumaya...