BÖYLEYİM İŞTE
Nedendir bilmem arada bir, böyle olurum işte
Durdurmaya calıstığım, ağlamaklı sözlerle karışırım Seni hep böyle özlediğimde... Gözlerim iyice ufalır,sıktıkca yüreğimden kendimi Ve anlarım ki imkansızdır ağlamamak, ağlarım işte Kokun yokluğunu hissettirince... Susamam ama konuşamam da bilirsin ben böyleyim işte Kokunu yüreğimde közlediğimde... Aslında yazamam da .... Yazacaklarımdan utanır söyleyeceklerimden korkarım Seni öyle çok severken yokluğunu bile incitmekten korkarım Seni özlediğimi söylediğimde... |