Aba Hasret KütüğündeGönül dağlarında fırtına, yağmur Onun belgesidir yakılan aba. Sevda ağacında ıpıslak durur Bir güzel elinde sıkılan aba. Yârin ovasına kurduysan çadır Derdin sayısızdır, hem de çokçadır Hasret kütüğünde parça parçadır Aşkın çivisiyle çakılan aba. Yokuştur ayrılık, çık bakalım çık Duruş dinleniş yok, hep çile artık Kopmuştur düğmesi, yakası yırtık Ucundan gurbete çekilen aba. Gönül deli bir tay, kendini yorar Dörtnala koşar da yârini arar Kuru bir dikende sevgiyi arar Nefret çalısına takılan aba. İçimde dönerek esiyor ayaz Sevdiğim, bir tanem, neden anlamaz? Sırtımı ısıtmaz, beni korumaz Süslü vitrinlerde bakılan aba. Ceylan’ ım ceylana avcıyı söyle İşte yalnız kaldın, gönlünü eyle Bitirir dostluğu, hakikat böyle Öfke çamuruna sokulan aba. Mustafa Ceylan |
İşte yalnız kaldın, gönlünü eyle
Bitirir dostluğu, hakikat böyle
Öfke çamuruna sokulan aba.
Her dörtlük ayrı anlam içeriyor ve çok etkiliydi...
Anlatımı renkli ve çok net bir şiirdi.Tebrikler,Selam ve hürmetler