DENİZ KABUKLARIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hep büyümek isterdik...!
Hiç düşünemedik,mutluyduk,ip atlıyorduk,top oynuyorduk. Kahkahalarla güldüğümüzde kimse bize deli mi bu diye dönüp bakmıyordu.Yanımızda sevdiklerimiz vardı. bedenimde eskittiğim çocukla deniz kenarındayım...! tıpkı onun gibi yerdeki çakılları topluyorum yine ayaklarım, onun ayakları sanki... çakıllara basıp çıkardığı seslerden zevk alıyor hala hayret...! böceklerin saklandığı yuvaların yeri kaybolmamış annem paçalarını ıslatma demişti... o tembih aklımda dikkat ediyorum merak etmesin bu kıyılar neden hiç değişmemiş... bu dalgalar, bir zamanlar kova küreğimi yutmuştu ne kadar ağlamıştım... keşke o yaramaz kız da burda olsa şimdi ben ona en güzel kova küreği alırdım... dünyayı umursamaz içimize sindirerek oynardık hayatı gerisi mi gerisi kendiliğinden ayağına geliyor sen gözlerini aç kapat yeter önemli olan o küçük kız şimdi bütün kıyılar yerinde duruyor yok olan sadece o küçük kız... Davidoff 31 - TEMMUZ 2008 Şiirime yorumuyla renk veren Sevgili Kalimera’ya TEŞEKKÜR EDERİM. |
Dizeler de toprak, deniz, günlük dil ve söyleyişler buram buram kokuyor.
Kullandığınız profil fotoğrafı da şiirinizi destekler nitelikte. Demin bir başka şairin sayfasının kenarında görünce hanımefendiye beğeni tıklayayım, favorime alayım dedim.
Şiiri zevk almak adına okudum. Yoksa favorime almak için okumama gerek yok bile.
Elbette site de güne seçilmesi doğal birçok şair var. Fakat, her şiiriniz güne düşse şaşırmaz ve doğal karşılardım. Empati yeteneğiniz ve sempatik kişiliğiniz bunu tabii kılıyor.
Saygı ve selamlarımla...