“ö.ç.m” den Maniler 3
Var mı yâre bir imkân
İçim kan ağlıyor kan Yârle nikah kıysak da Oluştursak bir mekân Yârimin tuzu kuru Bulanık değil duru Kayınpeder soruyor Bana ahretlik soru Yâr gülücük saçıyor Bana bakıp kaçıyor Benim yârim gönlümde Gül olup da açıyor A benim gonca gülüm Sana da gelir ölüm İnsan yâre yapar mı Böyle amansız zulüm Yâr sever enginleri Hem de pek zenginleri Beni uçarı bulur Sever o dingilleri Yârim bana güvensiz Tarla sürdüm düvensiz Yârim hayır deme bak Tam olamayız sensiz Yârim yumurta soydu Soydu cebime koydu Azığım tamam idi Bir tek olmayan oydu Yârim inan zordayım Ateşteyim kordayım Yârim nerede ise Ben affetmem, ordayım Verseler seni bana Kına yaksalar sana Yârsiz kalem tutamam Ne olur anlasana Kumaş aldım pek ensiz Yâr hâllerin düzensiz İnan yârim yapamam Buralarda ben sensiz Yârim bir nâme yazmış Gönlü kış değil yazmış Yârsiz hava durumu Sıcak değil ayazmış Yâr ne yapar ki bensiz Yârin beli pek ensiz Kayınpeder iyi de Kaynanam biraz densiz Yâre gözüm süzüldü Dudaklarım büzüldü Yüreğim şen şakraktı Yârden ayrı üzüldü İstemem yâr parası Olmasın dil yarası Yârime bakamamak Bana bir yüz karası Yâri bana sağlayan İkimizi bağlayan Mekânı Cennet olsun Yâri için ağlayan Ben tutarım çetene Yârim toplar çetene Yârim tarih vermiyor Benden başka gidene Altın serem önüne Tımar olam gönüne O yâr yolun kaybetmiş Rehber olam yönüne İçim yara beredir Evin önü deredir Yâri en güzel olan Bilsem hangi yöredir Su dolar testi dolar Yârim seviyor dolar Yâr insafa gelir de Kolların bana dolar Kuyuya taş atılmaz Atılsa çıkarılmaz Yâre âşık olanlar Bağlasan da tutulmaz Ben suda, yâr karada Görüşürüz arada Nere baksam görürüm Benim yârim orada Yârin sandığı sedef Yârim bana bir hedef Yârime göz koyanda Var mıdır biraz şeref Yârim oynuyor aşık Ben ise yâre âşık Yârim çorba içiyor Elinde tahta kaşık Ben virgül, yârim nokta Gözü yoktur hiç çokta Yârim şerbet olsaydı İçseydim bir solukta Yârim güdüyor davar Kapmasın bak canavar Ben hep teklif ederim Yâr beni baştan savar Yârim olur mu böyle Derdin var ise söyle Yârim kurban olayım Bana sen bakma öyle Mızrap vurur tellere Kurban olam dillere Yârim beni bırakıp Gider mi hiç ellere Elâ benim gözlerim Hoştur tatlı sözlerim Yâr patates olsaydı Pişirirdi közlerim Sandım ki yâr çağırdı Meğer annem bağırdı Yârim uçarı değil Olgun idi, ağırdı Ben yâre oldum âşık Sevmem kapıda eşik Yârimi alamadım Yüreğim delik deşik Yârime düştü işim İyi değil gidişim Yârim şeker tatlısı Yesem çürüse dişim Yârimle ben elele Gel yârim dinle hele Sarıl tutun bana sen Bırakmam seni ele Doldu yârin özlemi Hoştur yârin gözlemi Yâr seviyorum demiş Laf ile mi özle mi Adnan Ünal “ö.ç.m” |