ekmeği sofradan iyice azalttım
yemeğe tuzla başladım
aşımdan eksilttim senle çoğalanı

boğaza gidişimiz ilk defa başbaşa
başka bir gün küçük sahil kasabasında
mor salkımların altında köfte ekmek yeyişimiz

rafa kaldırdım pembe düşler atlasımı
ya çay ya sigara hep yemekten sonra
yok öyle yiyelim kadayıf tatlısını

vazgeç diyorlar su meretten vazgeç
bir kibrit yakıp da tütünden
çekildiğimi sanıyorlar hala senden

az kaldı havada kışa döner buralarda
unuturum nerde kaldı sancısını..
güneşin yüzüme vuran efkarını..

dalından çiçekleri koparmıyorum artık
varsın seneye geç tomurcuklansın
güller dalında kalsın değil mi yazık

halen merak ediyorsan buralarda
çalıştığın dükkan kepenkleri kapadı
evlerine döndü kuşlarda yavrularda

yarim son bahar eylülle gel
okşayan ellerini rüzgarla ver
sende inceden yağmur ben de hep sel