GÜNEBAKAN
Ayrılıklar...
Günebakan çiçeğinin birden güneşi kaybetmesi gibidir Aniden boynun hayat akışında öne eğilir Çaresizlik içinde kalırsın öylece Yanında kimse olmaz Sadece sen ve ayrılılar… İşte o an susarsın Ne kadar haykırsan ne kadar isyan etsen artık boş Çünkü güneşini kaybetmiş güne bakansın Korkarsın ama ağlayamazsın Susarsın sessizliğin yankılanır içinde Sebebin yoktur… Sevmenin tadına varamamış bir günebakansındır sen. Karanlık gövdeni biraz daha sarar derinden Son nefesini vermektesindir… Kaybettiğin yarınlar aklına gelir Ama vakit bir bitişin vaktidir ... Hüzün düşleri kurarsın çaresizliğin gemisinden Ve üşürsün yokluğun soğukluğunda. Etrafına boş gözlerle bakarsın Seni kurtarabilecek birini ararsın Kimse yoktur … Sen ve ayrılıklar dışında… |
Ama vakit bir bitişin vaktidir ...
Hüzün düşleri kurarsın çaresizliğin gemisinden
Ve üşürsün yokluğun soğukluğunda.
Etrafına boş gözlerle bakarsın
Seni kurtarabilecek birini ararsın
Kimse yoktur …
Sen ve ayrılıklar dışında…
güzeldi hüzünlü ama çok etkileyiciydi hangimiz hüzün yazmıyoruz ki hisseden hissettiren yüreğiniz sağolsun
saygıyla...