Hayat ArtıklarıAh merhaba tatlım Bugün sana turuncu geldim Portakal kokuyorum bak İçime bırakacağın artıkların Kötü kokmasın diye... Bu akşam evini toplayacaksın Ve bir hayat dağılacak sende... Kalanları ben alacağım Kötülük, kavga, Üzüntü ne varsa atılacakları bana doldurup Kapı önündeki çöp kutusunun kenarına bırakacaksın Eskileri belki alan olur diye... Bilmeyeceksin benimle gelenlerin Seneler sonra anı olarak hatırlayacağını Yeni bir güne başlıyoruz. Ben yeşilim bugün Elma kokuyorum bak Sen ağlamaklısın neden Bak lütfen Bugün onun kokusundan ve eşyalarından ayrılacaksın... Ahh üzülme hadi başla aç ağzımı ve sinirinle at her şeyi boşluğa Güçlü ol parçalanmış duygularını istiyorum çok uzaklarda çöp olsun diye Öfkeni nefretini ve kinini alacağım birazdan Nazlılarına bulaşmasın saflıklarını kaybetmesinler. Akşam oluyor ve kardeşim geldi limonuyla Ona iyi bak yırtılmasın Efe’’nin eline verme... Küf tutmuş kıyafetlerini vereceksin, yosun bağlamış geçmişini ve göz yaşlarını Ona ait olan her şey tepeye gidecek Senden çok uzaklara... Sevgi kırıntıları kaldı eskimiş halının üzerinde Gırgırla topla onları hiçbir umut olmasın Yıkıntı arasında nefes aradığında bulamasın... Ahh sevmiyorum şu halini atma onları bana istemiyorum ben Göz yaşı selpaklarını sarhoş poşetlerine at Anlamıyorsun yakışmıyor ağlamak Bak yırtılıyor çöp poşeti ayaklarına dolanır içindeki geçmişin Gün laciverte dönerken alacaklar iliştirdiğin kenardan... Yeni bir hayata başlıyoruz artık beraber Hoş ben çöp poşetiyim ama... |