2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1089
Okunma
Kirpiğimin ucunda sessiz sessiz çağlayan ırmak,
bu akan her bir damla ne zaman son bulacak,
bunca yarayı lokman hekim bile saramayacak,
bir hücrede karanlıklar içinde yitiyorum biçare...
Nereye gidiyorsun diyor içimden bir ses,
sanki her seferinde aldığım en son nefes,
kaderim bülbüle hasret,ateşten kafes,
limanı olmayan gemilere yarenim biçare...
Rüzgarın savurduğu bedeviler bile benden mutludur,
hayatın bana sunduğu bir ömür mutsuzlukmudur,
belkide bu isyan yalnızlık korkusudur,
gülenlerin içinde gülmüyorum biçare...
Hayat herkese gülistan bana oyun bozan,
kaderimi hergün biraz daha acılı yazan,
ENGİN rüyasında bile güldüyse yalan,
kızıl ağaçların yapraklarına sürüp yüzümü gidiyorum biçare...
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz