HİCÂB DUYDUM AL'INDANSevenin gönlüne hüzün düşürme, Sinesi yanarken sende yanarsın. Gül-istânı öksüz koyup devşirme, Ne kadar kaçsan da bir gün yanarsın. Yakışını ateş senden alıyor, Mecnun edip yine çöle salıyor. Aşk od’unda yandığıyla kalıyor, Bir elâ gözlüye sen de kanarsın. Eden bulur, dünya fani bilirsin. Sevdâlanır sen sözüme gelirsin. Ateşleri kucağında bulursun. Maziyi hüzünle hergün anarsın. Güle gülsen hicâb duyar al’ından, Mahrum etme çiçeğimi dalından. Hasret yüklü kervân gider yolundan, Hayâlleri hakikâtte sanarsın. İrembağı hasbahçenin şâhıdır, Alma intizârı, mazlûm ah’ıdır. Sitem-kârın sunduğu hep kahrıdır, Güllerin içinde bülbüle zârsın. Sevmesen de sevilirsin her zaman, Düğümlenmiş çözülmesi pek yaman. Dar ağacım, son dileğim el-aman, Aşığım maşûğu bir gül-i zârsın. İrembağı |
Saygılar sunuyorum.