Yeniköy adında orda bir köy var,
Gelip de görmeye gücüm yetmiyor.
Çeşmesi meydanda yolları pek dar,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

Hani ALHAN’ların döver-biçeri,
Koyun kuzu sığmıyordu içeri.
Böylemidir bu dünya’nın geçeri,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

ARPACI’lar hayvancılık yapardı,
Gurbet onu sılasından kopardı.
Koyunları canavarlar kapardı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

AVCI’lar avlakta avı bıraktı,
Gelmek istese de yollar ıraktı.
Ağlayan gözlerle mâzi’ye baktı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

BUĞDAYCI’dan selam salmış birisi,
Acep nere göçüp gitti gerisi.
Çökeleği bitmiş kalmış derisi,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

ÇALLI’lar çok oldu köyden gideli,
Geri dönmek için yemin edeli.
Unutulmuş adağının bedeli,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

ÇANKAYA’lar hasret kalmış yurduna,
Özlem ekmiş yollarının ardına.
Karışırken hüzünlerin derdine,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

Hani ÇİFTÇİ’lerin yolu yokuştu,
Acep köyde kimlerinen takıştı.
Avlusuna acer evler yakıştı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

Köyüm bir zamanlar cıvıl cıvıldı,
EKŞİ’ler kalmadı nere dağıldı.
Tarlasında nice sürü yayıldı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

FINDIK’lar yıllardır gelmiyor gayrı,
Yetimlik demişler anadan ayrı.
Geriye dönse de kalmamış hayrı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KARABIÇAK derler acep nedendir,
Besbelli köyünü koyup gidendir.
Turnalara halini arz edendir,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KARABAĞLI nerden almış adını,
Kış gelince arabaşı tadını.
Unuturmu hasretini, yâdını,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KAYA’ları kime sorsan söylemez,
Sevdâ’ya düşeni yollar eğlemez.
Gönüldür bu yaylalarda yaylamaz,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KÖKER’lerden sorgu sual edersek,
Birgün olur Yeniköy’e gidersek.
Bu köyün ahvâli nicedir dersek,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KESKİN’lerden haber gelmez nicedir,
Kimse görmez ay karanlık gecedir.
Vuslât denen hicrân ile hecedir,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

Birde KOÇ’lar vardı nereye gitti,
Gurbetin gücü de onlara yetti.
Ah çekip ağlarken ömürler bitti,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KUMARCI demişler kumarı bilmez,
Şu yalan dünya’da yüzleri gülmez.
Çağırsam gel desem yanıma gelmez,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

KOYUNCU’dan Hasan emmi nerede,
Bağdaş kurup hasırını sere de.
Ardiyesi Sütlüce’de derede,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

SEZER’ler desem de sezmez olmuşlar,
Gurbetin yolundan gelmez olmuşlar.
Yeniköy adını bilmez olmuşlar,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

Kalktı göç eyledi UÇAR’lar ilden,
Hasretin acısı düşmüyor dilden.
Haberde salmıyor şu esen yelden,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.

YILDIRIM’lar nerde göğe mi çıktı,
Seneden seneye gelmeye bıktı.
Avluyu unuttu duvarı yıktı,
Kimsem kalmamış ki bacam tütmüyor.




İrembağı