Hâlimiz NümâyândırNe vicdanım rahattır ne meramımız vasıl; Milletim muzdariptir nasıl güleyim nasıl ? Garbın afakı sarmış yurdu mütarekesiz! Sancaktarım vurulur burçlarımda muttasıl? Beslediğim haindir ezeli felâketim; Belâ-yı zulümlerin müsebbibidir asıl. Dön yüzünü tarihe; tekerrürüne bir bak! Çökmüş imparatorluk ne Fas kalmış ne Musul. Kardeş kardeşi vurur, perişan memleketim; Kim yetiştirdi söyle, böyle hayırsız nesil? Akıl ve izan değil, rüşvet olur iktidar! Siyasete mülk mizan, söyle kaç yıllık fosil !? Milletin ta göğsüne çökmüş her türlü belâ; Var iken her sinede bir derman, yol ve usul. Ey bozulmuş düzeni, çarkı kırılmış devran; Gene benim milletim senden asildir asil ! Esirgeme ırkımdan huzuru ya ilahi; Sanadır itimadım, sona ersin bu fasıl! Neferi ağlar her gün hâlimiz nümâyândır Ki cihan darda koyma ümmetini ya Resûl. 12.05.2009 –Tekirdağ Nümâyân=Aşikâr, açıkça görülen |
daha doğrusu farkeder bir şeyin varlığını
durur sevinir
işte bu sayfada bu sabah hissettiğim duygu da böyle...
şiirin her içinde hem ruhunu hemde tarihi dinlendiren
huzur veren mısralar...
haklısınız şair
bir takım şeylerde geç kalmış
neslinin yok oluşuna duyarsız insanlar olduk
başımızda musibet koza örmüş
her bela bu milleti buluyor...
Büyük devletler değil ama büyük milletler mevcudiyeti böyle başlıyor..
kolay değildir...
şiirin içinde yaptığım sorgulamalardan sonra
varmış olduğum kanaat şudur ki
iyi ki bulmuşum bu sayfayı
ve iyi ki böyle bir şairi keşfedebilmişim...
sevgiler saygılar olsun şair...