Her baharın ölüşünden sen doğuyorsunSevdan götürdü beni uzaklara Sayende yıllar benden alacağını aldı İçimde eylül hasreti kaldı Gönlüm sensiz günlerin esaretinde Terlemiş ruhumda aşkın feryadı kaldı Kurtar beni! Bu sevdanın hatırasından Bedenim aşkınla tutuştu Mevsimlere esas duruyorum Gel kurtar beni Bu çaresizliğe dönmüş mavilerden… Her baharın ölüşünden sen doğuyorsun Şimdi ben! Hangi renkleri yansıtayım denizine Şimdi ben ne kadar yıkık haldeyim bilemezsin Cennetten kovulan tek aşık ben miyim? Tek günahkar ben miyim? Söyle! Tek cezam senin günahlarını omuzlarıma yüklemek mi? Kurtulamıyorum Ve ben artık seni değil ölümü kokluyorum!! Geride bıraktıklarının farkında mısın? Solmuş gözbebeklerinin rengi İç çekişlerim… Dudaklarıma gemlemezliğinin verdiği kilit Avuçlarımdan dalga dalga akan kederim Soluğunu rüzgara, sesini nefesime ekledim Sen hep aynı yerdesin sadece şeklin değişiyor Nefesimi yarım yarım çekiyorum Eksik kalanını senden tamamlamak için Dilimde sensiz-sensiz bir sokak şarkısı kaldı Durgun hayatımı oksijensiz yaşıyorum Öyle çok yaktın ki beni Alıştım ateşine yanmıyorum Unuttum artık yalnızlığımı Bahar bile mevsimini unuttu Sen kafana takma bunları Ne de olsa ben atarım kendimi, geleceğimi senin gelmeyeceğin bir şehre Yok olur giderim.! |
ne kadar çok özledikçe,,
o kadar çok umut etmek..
saygılar şair..