)(-)(-)(-MEN MEFTUNAM GARA GÖZE-)(-)(-)(Men yanaram Men yanaram hâr’ından Ay gözel gözünün meftunuyem men Bir çift gara göz Bir çift gara göz’ün eşikiyem men Gara saçlarının her bir teline Bağlıdır üreğim azad olmayıb O gülüş bakışın men hestesiyem Önümden geçirsen salınırsan sen Mendeki üreği nâr’a yakarsan Bozgırlarda goşan nazlı ceylanım Bakarsın garşım da gara gözlerin Mehebbet edersen gurt ile guşla Yakıyor derinden meni sözlerin Gel meni golların boynuma dola O zaman bu könül bir abaad ola Ey halig-i süphan gözel Bu hesteye şifa versin,leblerinin piyalası Saçlarını gerdanına,döküb meni del/eyleme Libasların geyinib de Şu köynümü kül eyleme Gara gözün meftunuyem ölüb,ölüb dirilirem Bülbül oldum bağ içinde Ne haldayım ne bilirem Bu gözele destan yazıb Anlatırem dertlerimi Könül azad olmaz neçün Gara gözlüm diyarına Gözel Mevlam zer yaradıb Eşgi salmış üreğime Mah cemalın nurlar döküb Gara göze naz eylemiş Cananın eşginden yanıb Ateşine eriyir üreg Leylam oldun bagışında Mene can veren Allahım,Od’layır göyleri ahım Eriyip bag şeker olub Buse alam dodağından Gara göze,gara göze Men meftunum gara göze Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Kutluyorum emeğinizi. Saygılarımla...