Sensizligimin hali!Sensiz kala kaldim ic dünyamda Yanlizliyim sirtima vural en agir yükdü Sensiz kalan yüzüme ne yapsam güldüremiyorum Gün icindeki yoklugun bitirdi gözlerimde ki yaslarimi Sensizlik gönül ruhumu öyle hale gedirdiki Denizin hircinlasim karaya vurdugu gibi Firtinayla esen hasretin sevdami savuruyor Bir yil degil sadece bir kac gün sensiz kalisim Beni sahipsiz bir sandal gibi denizlerde birakir Ne gelenim ne gidenim var su garip dünyamda Saden senden baska hic kimsem yoktu ki Sende gelemeyince yolunu sasirmis sarhosa dündüm Sensiz yoksun kalmak taslarda yosun tutmak gibidir Sevdani tutamamak baligi derede tutamamak gibidir Hasretini sokup atamamak yoklugunu bitirememek gibidir Sana ulasamamak kisi bitmek bilmeyen bir mevsim gibidir Senin attiyin her adimda yolun ben olaydim Aldigin nefesdeki havada nefesim olsaydi Bulunduyun her yer benim mezkenim olsaydi Sensiz gecen her günümû kendime haram sayiyorum askim… |
Gittin...
Dökülmüş yapraklar, yağan yağmur ve hırlayan bir gök... Bu fonda daha keskindir ayrılıklar...
Gittin...
Arkanda isterik korkular bırakarak...Hiç umrunda olmayarak... Lime lime ederek... Sersefil bırakarak...
"Sustururum zamanla içimdeki acıyı" sandım... Ve sandığımla kaldım...