Babaların kalbi taştan mı GÜLÜM
Sinemi yaralar, senin bu halin
Babalarda yürek, yanmaz mı GÜLÜM Görüyorum bitmiş, senin mecalin Acılar icime, inmezmi GÜLÜM Herkes biliyor ki, hep ana ağlar Babaların kalbi taştan mı GÜLÜM İçimi yararsan, hicranım çağlar Dertlerin içime ,sinmez mi GÜLÜM Bir iğne batımı, yaranda bile Ateşle yüreğim, yanmaz mı GÜLÜM Sırtına yüklenen, tükenmez çile Babana tonlarca, binmezmi GÜLÜM Anandan akanlar, silinir kurur Babandan göz yaşı, çıkmaz mı GÜLÜM İçine akarak, yürekten vurur Acılar çoğalır dinmez ki GÜLÜM Bilirim yufkadır, ana yüreği Babanın özü pektir,BE GÜLÜM Sızlayan burnumun etten direği Kalbimde kor ateş, sönmez BE GÜLÜM Babalar kederini,dışa vurmazlar Hep içinde acı, kalır BE GÜLÜM Sancılar çekerek, birşey sormazlar Bir türlü acılar, onmaz BE GÜLÜM Yüreğinde ateş küllense bile Hep kor’lar içinde, saklıdır GÜLÜM Saçları ağarıp kapılsa yele Bahtına akları konmaz BE GÜLÜM Küllenen ateşler sönsede yine Yanmaya kıvılcım yeter BE GÜLÜM Yer yoktur içinde öfkeye kine Hep kötü olacak sanmaz BE GÜLÜM Hasan KARABAY 6.5.2009 bA |
güzel dizelerini kutluyorum. Başarılar diliyorum.Tebrikler şaire ve selamlar.