SEN ÖĞRETTİN BANA AŞKI
,
SEN ÖĞRETTİN BANA AŞKI Bir gün gördüm bir maral bülbüldü şakıyordu Ben sevdalı buluttum o aşka akıyordu Açıldı ellerimde goncaydı kokuyordu Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - Öyle bir bakıştık ki sanki tutuştu yürek Sözleştik günler sonra anladık zaman gerek Yarından umutlandık seviyoruz diyerek Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen -- El ele verdik hemen sevdalar ekiyorduk Her acıyı her hüznü birlikte çekiyorduk Sanki ceylan gibiydik yürürken sekiyorduk Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - Sevmek paylaşmak demek emek verdik inandık Sevda denen ateşe düştük birlikte yandık Sevdamız onurluydu sevdikçe gururlandık Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - Gece gündüz o vardı hem gerçekte hem düşte Her zaman ve her yerde o vardı her bir işte Dünyalar verdi bana içten, candan gülüşte Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - Baktığım her bir yerde onu görüyor gibi Kader sanki ağını böyle örüyor gibi Sevinçliyiz mutluyuz arşa yürüyor gibi Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - İşin en güzel yanı yolunu gözlemekmiş Her noktada kavuşup çabucak özlemekmiş Bir yüreği bir cana tamamen sözlemekmiş Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen - Uzak yakın demedik aşkla dolduk doluştuk Elden ele dokunduk bir yürekte buluştuk Dostelimi tuttun ya ben eminim kavuştuk Anladım ki aşk buymuş sen öğrettin bunu sen |
belki de bu son çığlığımdı,
inna lillahi ve inna ileyhi raciun’a inanmışım,
isyanım; sevgisiz, bomboş zamanlara.!
SEN’den sonra,
Kocaman bir hiçtir her şiir, her çığlık…
.............
kutlarım dost
şiir kalemine yakışıyor..iyi ki sayfana gelmişim