Gecenin içinde, vurduk kuşları.
Zifiri karanlıkta, nasıl gördük, biz onları.





Bir vakıf binasının, üçünçü katı,
İlk sarılışın, dost yüreginle.
’Çok yalnızım, onu çok özlüyorum.’
İlk dertlenişin, bir dostla.
Dost oldugumu unutup,
Kendi derdime düşüşüm ilk.
Böyle bir sevda, çıkarmıydı karşıma.
Yüregindi ilk tutuldugum,
O agır sevdandı, vuruldugum.


Kaçkez geldim kapına,
Zilde durur hala parmak izim.
Sen yoktun, varabilecegim tek adreste.
Kaç kez geldin kapıma.
Deger vermedigin adreslere,
Şimdi yabancı oldun


Kurarsın ülkeni, yaratırsın prensini.
Kocaman adamlara, kocaman yürek eklersin.
Hayat be küçügüm, vermez her istedigini.
Kocaman yürekli, kocaman adamlar.
Belki korkudan, belki gerçekte.
Dört harf, üç rakam hafızalı.
Ne koca adam olabildim,
Nede koca yürek alabildim.
Ülkenin varoşlarında,
Senden aşırarak yaşayabildim.


Iraklarda kaldı gözüm.
Zannetme bir gelen beklerim.
Zamanın gerisinde, kaybettigimi ararım.
Bürünmeden ete kemige.


Tenimde, terinin kokusu var.
Ne kadar yıkansam çıkmayan.
Yüzsem derimi, et gezsem.
Anadan üryan.
Yine sen kokar kızıl kızıl etim.


Tahta çivi oldun hayatımda.
Kendimi oydum, uymadın.
Seni yonttum, olmadın.
Şimdi camdan çiviler.
İkimizin de hayatında.