Kumsalın Uyanışına Yaz SevdiğiniDalma içime kalmasın içimde Şafagını unuttmuş karanlıklar Kalmasın aydınlığı görmeyen geceler Dalma uykusuzluğuma Dalma rüya elbisenle Seher rüzgarı eserken gözlerime Yıkılıyor tek tek her hücreme Hasretinle üşüyor dağlar Uçma yanlızlığıma uçma İmkansızlığı beste yapmış kuşlar Uçma tutunacak dalın yok Ayrılıktan kaçarken vurdular belimi Bakışını yitirmiş gözlerime sığmaz oldu Sığmaz oldu yaşanmışlıkların yaşları Kanadını ser seyredalmış gözlerime Yazdıkça yaz güfteni Dilimin tutsaklığında terhisini unutmuş kelimeler Takıyor siyah gözlerine yıldızları kirpik diye Bakışlarından doğsun diye güne günaydınlar Ağlayan mumun ateşine düşüyor kayan yıldızlar Gün ve gün geçen her gün gibi Kederle döndüğüm an ve an, Avuclarım hissederken güneşsiz gün batımını Boğulur rüzgarında feryatlarım Bir damla kalır suskun taşlarda, Islanır avuclarımda yağmur taneleri Toprak gögsüne dökülür çiçekler Yaprak dökümüne döner hayatım Neden dudaklarım neden bu heyecan Mum değilmiydi geceye diktiğin dilekler Mumun gözyaşlarında kalmadı mı Bir solukla nefessiz bırakmalarım Acımı içine barındıran yalnızlık Anlatsın seni alkış tutan tebessümler Anlatsın anlattıkça kapatın karanlıkları Hatırlatsın Adın baglanmış hazanım Hatırlandıkça yerini bulsun iklimsiz mevsimler Sesin gri tınısında haykırsın Yeminlerin unutulmuşluğunda bağışlanmamış hüzünler Büyülenme korkusuna düşme gözlerim Düşme gözlerim yar ardına Sarılıp ağlamadı mı yastık görmeyen düşler Ay gölgesi düşmemiş geceler sarılmadı mı bedenine İzmaritsiz dumanlar doldurmadı mı göz kadehini Haydi söyle susmaların kelimeleri Söyle Kaç karanlıkta saklı bakışlarda büyüttün ışık karanfilleri Haydi geri dönüşlerin aç kapılarını Ürperme yanlızlığı tanımadın mı yar yokluğunda Ürperme Dalma içime kalmasın içimde Şafagını unuttmuş karanlıklar Dalma gözlerim dalma uzaklara Ay kucağında uyuyor yıldızlar Kıyıdan uzaklaşan dalga san kendini Kumsalın uyanışına yaz sevdiğini NURTEN TARIM NOT Eklediğim yaptıgım yağlı boya tablolarıdır |