Son-Bahardı Adın...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Güneş’ti gözlerin, kavrulurken döküldüğüm...
Güneş’ti gözlerin
Karanlık gecelerin Gündüz gülüşlerinde saklıydın Kefilsiz aşkların Sorgusuz iklimlerinde Mevsimsiz esen Bir yel gibi girmiştin düşlerime Son-bahardı yüz astarın Fısıltılı pencere ucuna dizilmiş Cennet kapısı idi dudakların Koşulsuz sevgilerin Kapılarındaki çilingirdi, sol yanın Bulutsuz salınmıştın gökyüzüne Ardında seçilmemiş yıllar Savunmasız anlardı Alnına vurulan Gelmeyen baharın Sonu idi adın Sevgi sızlar, aşk çıldırırdı Gözyaşlarında Akan her damlada Bir kıta gömülürdü Bedenimde Duygu tüterken Gönül ıslanırdı derelerinde Son-bahardı adın Güz şarkıları yeşerirken Notasız melodiler düğümlenirdi boğazımda Sensizliğe yaşanmış Gereksiz senelerin Acılı zamanları idi Dilsiz kelimelerimi çürüten Son-bahardı adın Döküldüğüm.... Düzce 24/ŞUBAT/2009 |
Son-bahardı adın
Döküldüğüm..
yine sayfanızda çizgileri zorlayan bir şiir okudum zevkle.
agıtlar gizli sözlerin arasında ....varlıgında yoklugunu yaşamış bir sevda gördügüm...
tebrikler kutlarım sizi efendim...
.