Tövbekardım artık..

Dudaga gelirken din yasağı
Gırtlakta iken beyaz günahtı, yudumsadıgım
Bilemedim,
Boğaz köprüsünden geçen,
Cehennem yolunu
Manzaraya aldanmıştım..
Affet Rabbim Yakarıştı Bu



Perdesiz pencere idi
Kimliksiz bedenleri
Açlığıma misafir eden
Günahlara sofra kurdurur iken
Ne zıkkımlar yeniyordu
Ama
Yine de doyumsuz kalkıyordum
Kapanmıyordu kirpik ormanları nedense
Nâr’ı kucaklıyordum artık, sevda gibi
Affet Rabbim Yakarıştı Bu



Dokunmaktı,
Parmak uc’larından
İblisin vucuduna
Haramın teninde terler iken
Nehirlere dönüyordu,
Tutku topları
Halbu ki,
Düşünemiyordum etimin kemiğime sırat olacağını
Zebani açmıştı kapıyı
Bir kere,
Affet Rabbim Yakarıştı Bu



İnsanlık bir kuyu idi
İnemedim dibine bir türlü
Nefis savaşlarından çıkamamıştım
Yoktu ki elimde Zülfikar
Neden secdeye bu kadar uzak kalmıştım ?
Kabe’ye dönmek niye bu kadar zordu ?
Artık, imanımda ki din çağırıyordu beni
Affet Rabbim Yakarıştı Bu




Ali Niyazi Gül

01/01/2019 Çorlu..