SANCI
gecede bir çığlık olup akarken
o benzersiz kelimelerinde buluyorum kendimi teninde yüzüyor onca hayal terkedip rengini bir ses içinde binlerce sancı ve kar yalnızlıksa umarsızca açar bir kayısı ağacında kendine inat son söz içinde |
kendimin inkarı.
alışmak ne ise artık..