G E Ç T İ (hikaye)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Zafer dergisinden Cüneyt Süvai’nin KABUS isimli hikayesinden esinlenerek yazdım.
Aldırmazdım hiçbir kural ikaza
Nereden çıktı bu, görünmez kaza Bir el ruhu kanlı cesetten aldı Vücut elbisesi yığıldı kaldı Görenler soruyor ne o, ne olmuş Diyorlar kazada birisi ölmüş Beynime yıldırım düşmüştü felçti Eyvah! Dedim lakin iş işten geçti İbadetleri hep ertelemiştim Yaşlanınca falan filan demiştim Dünyalık planlar arzular çoktu Apansız bu ölüm hesapta yoktu Çırpındım ağladım fakat nafile Bunca çığlığımı duyan yok bile Polisi savcısı doktoru derken Ruh ceset üstünde morga giderken Morg da üç beş yeni cenaze vardı Feryatları sanki afakı sardı Acı haber seven kalpleri yaktı Bütün sevenlerim yanıma aktı Çenemi bağladı bir bilen kişi Ayaklar bağlayıp bitirdi işi Soydular her şeyim boylu boyunca Kefen biçti ölçtü başımda hoca Yıkadılar sonra sabun su ile Öldü demek bile zor gelir dile Bir fırsat ver Rabbim,bir fırsat daha Vallahi bu sefer girmem günaha GEÇTİ! Diye bir ses yankılanıyor Her seferde ruhum kalbim yanıyor Sardılar bembeyaz kefen kaputa Uzattılar beni tahta tabuta Caminin önünde varıp konuldu Namazım kılınıp halim soruldu Bir fırsat bir fırsat daha Allah’ım Ne olacak halim, bunca günahım.! GEÇTİ! Diye bir ses, yine seslendi İnsanın en büyük düşmanı kendi. Kabire yolculuk başlar ellerde Ölümün şokuyla başlar ellerde Tabutu taşıyan çoğu kimseler Konuşuyor bono tahvil hisseler Tabutun içine damlalar sızdı Dost bildiklerim bu yağmura kızdı Can dostum bildiğim, hem kelli felli Dedi rahmetlinin tersliği belli Son günü de bizi çamura soktu Sanki ölecek hiç başka gün yoktu Kahvenin önünden geçerken suskun Kahkaha sesini duydum çok dostun Duymamışlar belki diyerek yandım Vefasız dostluğu esefle andım Ölenin öldüğü yanında kalır Kimseler ne ibret ne de ders alır Kazılmış çukura varıp duruldu Başı ne tarafta, diye soruldu Bir ömür boyunca bitmeyen ahım Bu çukur mu en son evim Allah’ım Bir fırsat ne olur,fırsat ver bana Her şeyimle kulluk edeyim sana Her seferde GEÇTİ!...GEÇTİ! Denildi Vücudum kazılan yere konuldu Ruh ceset üstünde mıhlanmış durur Çukura baktıkça korkar kudurur Allah’ım ne olur bir fırsat daha Vallahi zerrecik girmem günaha Kabrime koydular, kabir çok dardı Her zerremi korkunç ürperti sardı Toprak atışları gümbürdüyordu Karanlıkta sanki gök gürlüyordu Ruhum çıkmak ister, çukurdan dışa Lakin mıhlanmışım çırpınış boşa Yan kabirden çığlık sesleri gelir Karanlık girdapta insan delirir Bir an yan duvardan çatırtı geldi Kabrin bir yanını kocaman deldi Hiç görmediğim bir korkunç yaratık Bağırdım her neysen yaklaşma artık! Sordum titreyerek, korkarak sen kim? Dedi dünyadaki amellerinim. Duymuştum işlenen bütün ameller Kabirde arkadaş olur gelirler Hiç mi hiç ahiret hesapta yoktu Her günahım başka bir iğrenç koktu O korkunç arkadaş dedi hoş geldin Niye böyle müflis elin boş geldin Münker Nekir gelir birazdan ancak Koskoca ömürden hesap soracak Yalan geçmez burada torpil nafile Dağ gibi günahlar yüklenmiş bele Birden bir gürültü yeri deliyor Dedi Münker Nekir sana geliyor Açtım ellerimi yüce dergaha Allah’ım bir fırsat bir fırsat daha GEÇTİ! Dedi bir ses yine derinden Kabrim kan terliyor her bir yerinden Son defa fırladım yerimden kalktım Başucumda doktor bekliyor baktım Her yanım yanıyor sanki bir kordu Doktor ikide bir GEÇTİ! Diyordu Kabus gördüğümü,anladım lakin Apaçık gerçeği, seyrettim sakin Vermeseydin Rabbim bir fırsat daha Ne olurdu halim,şükür Allah’a Ömür bir sermaye,her gün bir fırsat Gel etme bu canı, sahibine sat |