Sana RağmenGece yarısı kalkışlar bilirim Hatta sabaha karşı, Ağırlaşan göz kapaklarındaki uykusuzluk Ve terk ediş sarıldığın yastığı yavaşça, Ardından belki öte odadaki yalnızlığın Kalabaya rağmen sessiz bir haykırış olurda Sensizliği yazar kalemin, Sana rağmen. Uyanış, Hayal dolu düşlerden bilirim Hatta sevdaya karşı, Dolan gözpınarlarındaki boşalış Yanaklarında nisan yağmurları gibi ılık Ve çırpınan kalbin, Onsuzluğa rağmen. Tükeniş Şuur altında gizlediğim Özlemsel, dayanılmaz isteme rağmen. Bu kadar mı? Ne gezer keşke deyebilsem, Keşke yar deyebilsem sevgilim; Anlarım sevdiğini Öldüğümde gülümsersem, Ecele rağmen. 02.Mayıs.2009 21.45 |