Hasret tuzun içinde
Son damlayı içtim şehirde ki
Hasret tuzun içinde Yürüdü gitti aydınlık geceye Saçlarını okşadı yıldızların bulut Ardın da ay dede. Çocuğu olmadan baba Ne şehirler vardı, penceresi kapalı Ne dudaklar vardı öpüşün bıraktığı yerde Hatıralar sanal, kuşlar gözlerden uçan kanat Uykuları tükettin Ay’a Son damlayı içtin tuzda ki Yürüdü gitti şehir hatıraların saçını okşadığı yere |
Şiiri anlamak için felsefe bilmek gerekir.
Yoksa güzel dizeler der geçersiniz
Oysa burda hayat saklı, dize değil
şairim iyiki yazmışsınız...
Tükenmiş umutlarımı tazelediniz
buna saf bir teşekkürde edilmezki
Merhaba...