SENDEN ÖÐRENDÝM
Arsýz de, hýrsýz de, bin bir çamur at,
Mutluluk çalmayý senden öðrendim Sanma ki her þeyi öðretti hayat, Ben sensiz kalmayý senden öðrendim. Gördüm ki her kaya çakýldan ince Bir taþýn hükmüne kalbim girince. Ben aþk pazarýnda sýrra erince, Vermeden almayý senden öðrendim. Ya çýkar ya çýkmaz ömrüm yarýna Bin gýybet yüklerim omuzlarýna Ne kýþa hasretim ne yazlarýna, Baharda solmayý senden öðrendim. Ya böylesi bakma ya çýkar geri Gözlerime batan o kirpikleri. Bilmedim anamdan doðalý beri, Gözyaþý silmeyi senden öðrendim. Yar senin derdinle ersem miada, Adýnla baþlarým en son duada, Çünkü ben üç ayak denen sehpada, Aþk denen ilmeði senden öðrendim. Bir dert ki ufkumu zindan ederde Sanki senden baþka kim var ilerde. Ben ki sensizliðe varýlan yerde, Hep sana gelmeyi senden öðrendim |