sudur aşkaşkın kaynağı bir kaç damla su akar tenden ruha en sulu zamanlarda su koyverir sen tam sırılsıklam olduğunda sulanmış çiçek ilk güneşte parlayan görünen damlalar aşk gibi dokunamazsın tabu gibi... aşk pamuk tarlalarındaki ırgatın suya kanmaması bir uçtan içerken diğer uçtan yanmasıdır benim aşkım lacivert okyanus sen bir deniz kenarında ağlarsın umarsız sularımız tuzlu işte yağmur olmasa da... yüreğinin camlarına vuran ahmak ıslatan aşk sildikçe yeniden yağar ilk aşk içtiğin duru bir sudur kanmaz kalp sonra çağlayanlara yıllar sular seller gibi geçer alışır yürek buz ayrılıklara... yüreğinin suyu yine akar yine başka sularda kaynar. nehirlere bazen derelere karışır kuru toprağını besler ruhun sen sularıyla beslenirken aşkın sonbahar yağmurları geçer kırk ikindiler sormazlar bile aşk bu biterken bile bir kaç kova su bir servi gölgesi biraz kedi tırnağı ve bembeyaz karyolası kara toprağın... Selma Dönmez 4 mayıs 2009 |
saygılar efendim güzel şiiriniz dile getirdi benide.