BELÂ
belâ, sevgilinin gönlünden düşmek
yıldızsız istanbul gecelerinde yarsız üşümek belâ çatlayamayan yumurta, açılamayan tohum söylenemeyen söz, kalbe belâ... belâ bir çift göz, bir çift göz derde devâ. bir kuşun kanadıyla gitti sevdâ; sevgilinin şehrine.. suyun tadını bozdu aşk gözlere battı uykusuz gecelerde hasretlik ve belâ inletti yine dertli âşıkların gönül sazını belâya meftûndu âşıklar aşk ta tutulmuştu belâya belâ kafın ucuna düştü ayn boynunu büktü şın üç damla yaş döktü belâ aşka vuruldu aşk belâya tutuldu belâ sevgilinin gönlünden düşmek çölün ortasında yârsız üşümek birçift göz âşığa belâ bir çift göz derde devâ... |