YOLUN SONU
Yolun sonuna geldik biliyorum,
Yüreğinin çağlayıp dilinin susmasından anlıyorum. Tamam susuyorum ben de Senin istediğin gibi olsun üzülmüyorum. Çünkü ben senden gitmiyorum Yalnızca seni azat ediyorum hayatımdan, Düşüyorum aşkın yakasından, Titriyor sırılsıklam hasta bedenim ama göstermiyorum acizliğimi, Arkama da bakmıyorum tamam Gözlerindeki esrara aşık olduğum kadının çaresizliğine dayanamam Çaresizsin biliyorum Elinde değil hayatta tutmak Yüreğinde ilk günkü gibi yaşattığın bu aşkı Zaten istesen de silip atmazsın geçen zamanı Her anı sevda kokan bunca yaşanmışlığı… Kalbime inandıramadığım bu ayrılık Serin eylül akşamında ölümü aratmayan bu yalnızlık En derin bağlandığımda hayata, yaptığın bu haksızlık, Şimdi gidiyorum Ve biliyorum Her geçen gün biraz daha çürütecek bu aşk ciğerlerini. Yaran soğudukça canın yanacak ve arayacaksın dudaklarında tenimi Başkalarının ellerinde yalan ,gözlerinde bir hiç gördükçe hayallerini, Yine beni bulacaksın,bu sefer sana değil ölüme bakan ecel çökmüş gözlerimi… Kasım CAN |