GİTME YA DA KAL...Ne olur gitme Bırakma beni… Öl de öleyim ne olur! Gitme, Terketme beni. Ruhumu sana, bedenimi toprağa vermeye de hazırım Yeter ki gitme… Bak ben gurursuzum Umurumda değil geleceğim, Ben kendimden zaten geçmişim Ben sen olmuşum Gitme… Ben seninle olurum Sensiz ölürüm Ne var ne yoksa geçmişinde/geçmişimde hiçbirini yaşanmamış bilirim, Ne olur gitme Ayrıldık dediğin birkaç saattir kanı sıcak bir ölüyüm. Hissettiriyor yavaş yavaş damarlarımdan çekilen kanım soğukluğu, Ne olur gitme, dünya dönüyor Yaran soğudukça unutursun beni, Ne olur bırakma, zaman bizsiz geçiyor. Bırakma bu yükü omuzlarıma Taşıyamam, Alışamam ve sensizliğe dayanamam, Bölme kıtalara yüreğimi Bir yanım yanarken, Üşümesin parmaklarım. Uçlarından başladı donmaya cesedim, Yalnızca bir nefes… Ne olur bir nefes yalnızca, Ruhuma küsmesin bedenim. Tüm sözler senin dudaklarında anlam bulacak Bu aşkı en büyük ben yaşarken Bir satır söz hakkım yok konuşacak Sen gidersen bitecek bu aşk Kalırsan sonsuza kadar yaşayacak, Sen gidersen bitecek bu aşk Kalırsan sonsuzluk gözlerinde anlam bulacak Ne olur gitme, daha dermanım kalmadı konuşacak. Gidişin binlerce şiir yazdıracak Ve ben tek mısra, tek satır istemiyorum sana dargın kalemimden akacak, Kal ve küstür beni yine yalnızlığa Düşman et yine karanlığa Daha yalvartma ve gitme… Böylesi bir aşk dudakların arasındayken, köle etme beni ayrılığa. Hiç mi vicdanın yok senin? Hiç mi insafın yok, taş mı kesildi kalbin? Hiç mi dert olmaz içine, kendinden geçmiş, yalvaran halim? Çok mu küçüldüm dersin? O yüzden mi başını kaldırdığında ağlayan yüzümü görmezsin?... . . . . . . Biliyorum bunları duysan ne mutlu olurdun biterken, Ama korkum yok, yaşım genç, Hayata küsmem için çok erken. Sen yinede sevdiğin kadar büyük olmazsan giderken, Küçülürsün, bitersin, Farkın kalmaz zavallı, aciz bir böcekten… |