Baba bir anne ayrı kız kardeşimdir Muallâ.
Uzun yıllar görmediğim,
Babamız öleli diyebilirim hemen hemen.
Ferruh da yine aynı şekilde erkek kardeşimdir.
En küçük olarak bir de Hasan Paşa vardır.
Hepsi kendi halleri ve yollarındalardır.
Yine de onları hep arayan bendim.Artık
gücüm takatim ve de isteğim de kalmadı.
Gücendim.Ben ilk kız evladıyım rahmetli babamızın.

Tesadüfün garibi analığımın adı da Müfide’dir.
O Almanyaya gittiydi.Güya babamı da aldıracaktı.
Sonra yazdı ki bir mektupta:
Ben senden boşanma ilâmı bekliyorum.

Babam ona şiirler söyledi.Yazısı yoktur,aklıma çakıldı kaldı güzel sesi ile söylediği şiirler:

ZALİM MÜFİT
Elin kızı kırıttı
Müfit bize sırıttı
Bizi kodu kendi yırttı
Zalim Müfit zalim Müfit.

Etme Müfit aman dedik
Ko çuvala saman dedik
Vuslatın ne zaman dedik
Zalim Müfit zalim Müfit.

Ya Muallâ kardeş
Daha da var aklıma sıralandıkca yazarım böyle.
Aslında seni seviyorum ben.
Sen de beni seviyorsundur biliyorum.
Ablan gerçekçidir bilirsin sen,en çok.

Allaha emanet ol.

M.D

==========================

SAYGILAR ARKADAŞLAR
SELAMLAR...

Ah muallâ
Cadı kardeş
Allahın cezası
Oh ne alâ
Ne alâ
Sana
Yemin ederim böyle
Sen bana
Bir ceza olmak için
Olmuştun sanki.

Çok şükür
Dedim ya bunları
İçim biraz da olsa
Rahatlar gibi oluyor.

Ya hu Muallâ
Yedi kocalı Hüzmüze benzer oldun
Birincisine kaçtın
Olmadınız.
İkincisi yine olmadı
Üçüncü
Yetmiş yaşında bir İsveçliydi
O da iki yı sonra öldü.

Durum nahoş mu
Hoş muydu neydi
Adamın varı yoğu
Hatta maaşı
Sana kalmış.

Gurbette sen de yıllarca çalıştın
Çifte vatandaş oldun
Hem oradan emekli
Ne güzel işte.
İllâ babamızdan aldığım
Tek gelirim olan maaşıma
Ortak olman
Beni tam sarstı doğrusu
Seni manen tebrik ederim
Teessüflerimle.

İhtiyacın olsa idi hadi neyse
Ama hakkın var ya
Aklın erdiğinden bu yana
Ablana gareze
Olacağına bak dedim
Kendi kendime.

Bu iş aynı çocukluğumuzda
Yanına yaklaşırdım
Size geldiğimizde
Sen hemen cırtlak bir ses ile
-Anne şuna bak! diye
Sızlanlana benzedi.

Analığım hemen gelirdi
İçim titrerdi
Ne suçum vardı ki?
Yerdim onlarca çimdiği
Mutlu olurdun sen.


Şaşmadım ki
Merak etme
Bildiğin gibi
Daha doğrusu
Duyduğun gibi
Sünürüp duruyorum
Böylece.

Zaten bebeliğinden beri
Garezdin bana
Ananın marifeti
Babam sana çirkef kızım derdi
Yüzün gülmez
Tafran çekilmezdi
İllâ güzeldin
Ama ablan kadar hiç değil
Belki bundandı
Hasetin.

Duydum ki şimdi
Çocukluk aşkınla beraber yaşarmışsın
İsviçrede
Yok mu
Adamın ailesi
Çocukları
Bildiğim sadece onunla
Beraber olduğun
Benim derdim
Başım aşmış
Senle de olmasın
Kafa yorgunuğum.

Oğlundan da maaş alırmışsın
Ferruh kardeş dedi ki
Ona beş yerden maaş bağlattım
Selâmı kesti bizden
Verdi bize kor
Anamız ağlıyor.

Onun garezi sanki
Aynı zamanda anasına/dur.
Velhasıl...
Pundumunu bulup
Her işini becerdin
Bencillikte liderdin.

Ah Muallâ
Hiç kusura bakma
Hiç bir maddi manevi hakkımı
Helâl etmiyorum sana.
Çocukluğumuzda
O zamanlar
Sizin tel dolabınızda
En alâ yiyecekler
Ekşirken.

Ben babaannemle
Beraberken
Çay ve ekmek
Bulduğuma şükrediyordum
Babaannem beni beslerdi
Ama sevgisini de verdi
Babam da sizi.

Ondandır halâ
Çaya olan tiryakiliğim
Halâ zorun zoru
İzmir Bayraklı’nın
Yokuş yollarını tırmanmaktayım
Bastonum kırılmış
Tam ortasından
Ama maneviyatım bütün
Emin ol.

Yalnız sizler var ya
O sevgili babaya
Hep gönülde sızı
Oldunuz.

Göstermediniz ona da bir gün yüzü
Ne hanede hoşluk vardı
Kalplerde ise
Yangın sızı.

Ve tezden
Gidiverdi o
Nasıl da hemen
Gelmiştiniz
Mirasen kalan
Toplu paraları almaya
Ruhuna bir fatiha okumadan.

Şimdi o dünya yakışıklısı babamız
Rüyalarımda benim
Diyor ki bana
Kızım ne arıyorsun orada?
Anlıyorum .

Gel demek istiyor
Zaten çok da
Hastayım daha
Diyorum
Ruhunla
Yardım et baba
Kalmak istiyorum daha.

Özlemlerim var,
Özürler...
Öpücükler,
Bekliyor
Umuyorum.

Ah Muallâ
Ne deyim ki
Sana daha
Bunları demek gereksiz aslında
Bir vefalı yürek olmalı
Olması gerekti.

Evlatta
Anada
Eş olan kadında.




Müfide DECDELİ/İZMİR
29/Nisan/Çarşamba/Sa:15/18