HAYALET YÜZÜN
’ ’ Açılmamış pencere,onu duymamış semt kalmamıştı
Adın herkesin dilinde bense etrafında bir pervane gibi dolanmaktaydım. Alıştıkça senin soluduğun nefesi solumaya Kopamam,ayrılamam peşinden. Orda burda senin hayaletin,senin yüzün vardı artık. Bugün 24.gün sensizlik perdesinin açılmasının ardından Tam tamına 24 koca gün...Ne yapıcam sensiz? Acaba sevdin mi gerçekten ? Yoksa bütün bu olanları unuttun mu? Taşıdın mı hiç o tarafa bişey,kucakladın mı kalan anıları veda ne acı... ’’ |
böyle zamanlar zor geçer şemsettin...