..... vefa görmedim
Kaş , göz derken takıldı da pürçeğe,
Kondu gönül bir mevsimlik çiçeğe. Adım adım ölüm denen gerçeğe, Yürürken yollarda vefâ görmedim. Bilmediler, sır dediğim duygumu. Solan güller düşsüz koydu uykumu. Izdırâblar ümid dolu ufkumu, Bürürken yıllarda vefâ görmedim. Noksanlarım katmerledi sancıyı. Unutturdu ana ,ata, bacıyı. Nedâmetler yüreğime acıyı , Vururken ballarda vefâ görmedim. Boşa geçti ömrün dünya bölümü. Vuslat diye bekliyorum ölümü. Dolu vurdu nevbaharda gülümü, Çürürken dallarda vefâ görmedim. Sönerse ocağım,tütmez bacan da. Âkıbet eceli tadar bu can da. Bal deyip yuttuğum zehir fincanda, Kururken fallarda vefâ görmedim. O Matlûb ki unutmuyor tâlibi . Herşey Onun,O herşeyin sahibi. Gayrısı yok dertlerimin tabibi, Dururken kullarda vefâ görmedim. Günâhi Ahmet İslamoğlu |
Akıbet ölümü tadar bu can da.
Bal deyip yuttuğum zehir fincanda,
Kururken fallarda vefa görmedim.
Hocam hepsi çok güzeldi de fala dayanamadım:)
Vefası eksik kullardan eylemesin bizi Mevlam...
Saygım ile manidardı her dörtlük tebrik ederim.