AN GELİR
An gelir
İçine akar durduramadığın gözyaşların Yaralıdır ellerin Oturamazsın soğuktur kaldırım taşları Gözlerin yollardadır bir umut diye An gelir Ağlamak ister, ağlayamazsın Çılgın depresif paranoyak Kırar dökersin aynalardan başlayarak Geride sağlam bir şey kalmayıncaya kadar Darmadağınıktır etraf öfkenle tükenirsin An gelir Olduğun yere çökersin ... An gelir Kaçıp gitmek istersin Peşindeymişçesine birileri Tutunamazsın hiçbir şeye Ellerin boşta kalır An gelir Tökezler düşersin O gelmesini hiç istemediğin zaman Tüm zırhların delinmiştir karşı koyamazsın Soğuk bir rüzgar dolar içini ürperten Güneş ısıtmaz artık tenini Her yağmur damlası bir veda busesidir Lâkin yüreğin kanmaz sel olsa bile Umursamazsın An gelir Yaşadığını anlamazsın Hüseyin AKOVALI Üstad Atilla İLHAN’ a ölüm yıl dönümünde yazılmıştır. |