Güneşin Çocuğu
Uçurum gibi derin yalnızlıklara sığdırıldık.
Gecelerce yanan yıldızlara ağıt yaktık Emeğin elleri girdi kara çerçevelere. Güneşin çocuğuyduk; üşüdük, üşütüldük Uslanmaz dalgaların yolcuları olduk. Gölgelenmeden tutunmaksa yaşam; İnancınla yelken basıp ufkun kızılına İsyanlarında kırılsın kayalar parça parça. Kaynaşmayan dalgalar yırtılsın onurunla. Güneşin tutuksuz şavkında eller, ellerimiz En mavisinden çıksın çerçevesinden... Bıçak kesiği acıyan sevdaların Türkülerle dökülsün dillerden Gözlerinin ışıltısı yaprağında zeytinin Körükleyen inancınla gebe kalsın Daha kızıl batışlara güneş ... |
Gecelerce yanan yıldızlara ağıt yaktık
Emeğin elleri girdi kara çerçevelere.
Güneşin çocuğuyduk; üşüdük, üşütüldük
Uslanmaz dalgaların yolcuları olduk.
Gölgelenmeden tutunmaksa yaşam;
İnancınla yelken basıp ufkun kızılına
İsyanlarında kırılsın kayalar parça parça.
Kaynaşmayan dalgalar yırtılsın onurunla.
Güneşin tutuksuz şavkında eller, ellerimiz
En mavisinden çıksın çerçevesinden...
**************
insan olduğumuzun
değerlerimizi olduğunun bir anlamı olsun
kavgalarımızın bile sevgi üstümne olduğunu
anlasın insanlık artık...
içimizin sıcaklığını paslı prangalarla soğutmaya çalışanlar
şunu hiç bir zaman anlayamadı
güneşten almıyorduk biz gücümüzü
yüreğimizin sevgisi gücümüzdü
yenildiysek
biraz acıdığımız vardır taş yüreklilere
bu mağlubiyet sayılmaz
denk değildi şartlar
biz onlara geniş iktidarlar koltuklar verdik
sevgiyi biz aldık...
şiirdi ama...
şiir işte
sevgiler saygılar.