Benim
Bende atlas libas şal mı bıraktın
Karaya oturttun alımı benim Bağım viran ettin bahçem perişan Soldurdun dalımda gülümü benim Kim güvense bu dünyada varına Ecel alır gider kalmaz yarına Her dem ağlar oldum ahu zarıma Kuruttun gözümde selimi benim Telli turnalarla semah dönerdim Şu gönlümde ateş gibi yanardım Arı gibi çiçek, çiçek konardım Kırdın kanadımı kolumu benim Yola revan oldum yolum şaşırdın Olur, olmaz yerde dile düşürdün Aşkın ateşinde yaktın pişirdin Dağlardan aşırdın yolumu benim Yavru kuşum cerenimi aldırdın Gonca iken çiçeğimi soldurdun Ozanca’ya el âlemi güldürdün Kimse bilmez oldu halimi benim Ozanca/İzmit |
Soldurdun dalımda gülümü benim...
Kutlarım,Güzel dizelerdi...Saygılarımla...