SULAMAYA GELİYORUM SERVİLERİNİKerpeten bir yoksullukta sevdim seni Acıyı nasıl bal eyledim, bilemezsin Yaprak nasıl düşer sararmadan dalından Basınca çıplak ayaklarını Toprak nasıl hasret kokardı Her şey biribirini yakardı Bir kucak saçların vardı Devrilince bir yana Dalgalanırdı sarı başaklar Bakınca ay kıskanırdı Güneş çimdiklerdi etini Güzellik seninle öptü kıyametini Zamansız savrulunca eteklerin Utanırdım dibi yoktu yerin Yemlik toplarken küçük ellerin Sen zamansız gittin ya Şimdi iki dağ taşıyorum omuzlarımda Dayanır sanmam dizlerim Güzelim Tekliyor yarım kalbim Ellerim arkamda Siyah kasketimi düşürdüm kaşlarıma Haram dünya bakışlarıma Hani kızarsın diye Sakalımı da kesmedim Kaç kez daha gelirim bilemem Tükeniyor umudum Yüküm çok ağır Yoruldum Sulamaya geliyorum servilerini Geniş tut yerini E mi Hayrettin YAZICI |
kutlayamam ben bu şiiri
sadece saygılarımı bıraktım kaleminize...