ÇALDINIZ ÇOCUKLARIN YARINLARINI
O’nlar bir çocuktu
Gönüllerinde renk, renk... Balonlar uçuşuyor du. Her şeyi olan/ çocuklar gibi Yaşamak onlarında, Hayallerini süslüyordu. Bir simit, bir çikolata, bir bisküvi Hep karın doyurmak içindi, Hoş tadını da, bilmiyorlardı ya, Dayanamadılar aldılar. Görmemişlerdi baba ocağında Yedikleri yavan bir lokma… Boğuşmuşlardı hep yoksullukla Uzandı elleri o yabancı tada Aldılar. Almaz olaydılar... Bir baklava uğruna Tarihe sabıkalı yazıldılar Onlar bir çocuktu Ne bizler / ne büyükler Anlayamadık hallarını…. Soramadık bir kerecik hatırlarını... Saçlarını/başlarını da okşayamadık Bir simit, bir çikolata, bir baklava Nasıl da kalmıştı gözleri… Olmadı işte uzatıverdiler ellerini Bir suç / bir ceza ve sabıka. … Belki de hiç çalmayacaklardı Eğer ki, başkaları çalmasaydı... O minicik yavruların haklarını. Bir simit, bir çikolata, bir bisküvi… Adları manşetlere / sanık yazıldı Oysa ki çalanlar hep başkalarıydı Bu günahsız çocukların yarınlarını. Bir simit, bir çikolata, bir bisküvi, Hani paha da amorti bile etmezdi Çocukların hırsızlıkları.… O büyük ikramiyeyi götürenlerin Özgürlüğü yanında. Atiye Danış |
Eğer ki, başkaları çalmasaydı...
O minicik yavruların haklarını.
çok güzel bir şiir muhteşem bir toplumsal özeleştiri...
harka yazmışsınız...
gönülden tebrik ederim.