Cum Babanın Cumbaları
Dün dünmüş bugün de bugünmüş malum.
İnanmış halk ona acı ve zulum. Kürk giymeyi umarken giymiş tulum. Uğrarmış camiye hep cumbaları. Gevrek gevrek güler gerdan kırarmış. Localarla hemdem, halkı sınarmış. Üstüne üstlük de demirkıratmış. Uğrarmış camiye hep cumbaları. Hem nurcu hem süleymancıymış zevat. Oy verirmiş ona nice cemaat. Sizden biriyim ben dermiş her saat. Uğrarmış camiye o cumaları. Avutmuş yıllardır halkı masalla. Dermiş halka haydi kafanı salla. Millletin makamı artık musalla. Uğrarmış camiye o cumbaları. Menderes’in mirasını sömürmüş. Kardeş yeğen neler neler götürmüş. Öz yurdumda öz kaynağı bitirmiş. Uğrarmış camiye o cumbaları. Verdimse ben verdim demiş bir ara. Açılmış milletin bağrında yara. Bir yiğit çıka da yarayı sara. Uğrarmış camiye o cumbaları. Kimsenin dinine dahlimiz yoktur. Lâkin kandırıldık derdimiz çoktur. Yıllardır siyaset zehirli oktur. Uğrarmış camiye hep cumaları. Sürçü lisan ettik ise affola. Bu da bize dair masum gaf ola. İsteriz ki ülke temiz saf ola. Kendimize yaptık bu imaları. Ankara,23.04.2009 İ.K |
tebrikler...