Istırabın Eşiǧindeyim II
kapansın tüm kapılar
açılmamak üzere her gün dönüp dolaşıp, geliyor gönlüm hazan ile hüzüne kendi sevgim ile ezildim ayaklar altında ölümüne ne söylesem sevgili yara inanmıyor abartı diye eǧleniyor doǧru sözüme yalan diye güceniyor bildiklerime, gerek kalmadı artık doǧru sözlere ıstırabın eşiǧindeyim emekleyerek yürüyorum belirsiz bir yöne… ne olur yapma “sevgili yar” böyle istemiyorsan beni söyle gideyim yarin olmadıǧı bir yere.. hasan hüseyin arslan, 23.04.2009, evde – Frankfurt am Main |