Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm...
Ağarsın saçlarım,
Ağlasın gözlerim, Sel olup çağlasın göz yaşlarım, Lal olup tutulsun dilim, Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm... Gözümün önündeydin ama göremedim, Kadrini,değerini hiç bilemedim, Pembeleri giydim,gerçekleri sevemedim, Mutlu yaşamak varken hep acıları seçtim, Hep hasret ekip,ayrılık biçtim, Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm... Bir anlık zevklere kapılıp nefsime köle oldum, Beni gerçek sevenden uzak durdum, Erişilmez sahtelerin peşlerinden koşturdum, Sonunda anlamsızlıkların ortasında deli,divane oldum, Geç te olsa nihayet duruldum, Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm... Biliyorum,artık çok geç, Sevgi treni dağları çoktan aştı, Bana koskoca sensizlik kaldı, Geride kalanlar yandı,yıkıldı, Hepsine yanık bir ağıt yakıldı, Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm... Gün olur da dönmek istersen geriye, Lütfen dönme istemem, Artık seni hiç bir derdime ortak edemem, Sen hep güzelliklere,sevgilere layıksın, Bırak deli gönlümü pembeleriyle yaşasın, Bilemedim ya kıymetini ahu gözlüm... Ramazan Korkmaz |
Gözlerinize saglik...
Sayin Ihsan Bey,malumunuzca gönül bu iste,bazen tersden bazen de düzden yazar ama yazdigi her zaman anlasilir...Yeter ki gönüller bir olsun...
Sevgiler,saygilar arkadaslar...